De laatste loodjes in Turiani

Habari!
Wat gaat de tijd ongelofelijk snel! De laatste week in Turiani is aangebroken. Allereerst wil ik jullie allemaal bedanken voor alle reacties en steun, echt geweldig! Sinds vorige keer ben ik gaan werken op de male surgical ward. Weer een erg bijzondere ervaring. Bizar met wat voor verhaal mensen hier komen te liggen. Mensen met krokodillenbeten of een speer in hun lichaam is dagelijkse koek. Ik heb ook een jongetje verpleegd met ernstige brandwonden. Zijn ouders hadden geprobeerd zijn liesbreuk te genezen door hier kokend water over heen te gooien. Ook heb ik een man verpleegd die een zwaard in zijn hoofd had. Bizar wat mensen hier aankunnen, de man liep een week later weer rond. Naast het werk op de afdeling heb ik ook mee mogen kijken op minor theater, waar kleine ingrepen worden gedaan. Een sterke maag was hiervoor wel nodig, omdat het soms net iets teveel leek op de manier waarop de buurjongen ons avondeten slacht. Gelukkig gaat het er op de OK toch wat behendiger aan toe. Ik vond het wel lastig om weer in een nieuw team overnieuw te moeten beginnen. Het moeilijke hieraan is dat er totaal niet naar je wordt geluisterd. Zo besprak ik bijvoorbeeld een patiënt waar ik mij zorgen over maakte, er werd mij verteld dat wij blanken ons te snel druk maken. De volgende dag bij de overdracht hoorde ik dat de patiënt die avond aan shock was overleden. Zo super frustrerend! Gelukkig doen we tijdens het werk ook erg leuke dingen. Zo ben ik een aantal weken terug mee geweest op outreach. Verpleegkundigen gaan dan naar afgelegen dorpen om daar kinderen te vaccineren en zwangeren te controleren. Heel bijzonder om in een jeep door de jungle te gaan. Die dag heb ik minimaal vijftig kinderen gevaccineerd.
Naast al het werk hebben we ook hele leuke weekenden. Voor koningsdag zijn we naar Dar es Salaam gegaan. Hier werd een feest georganiseerd door de Nederlandse ambassade. Wat een cultuurshock was dit. Meer dan 100 blanken in een prachtig versierde tent met Nederlandse muziek en Heineken bier. Heel gek, maar wel echt een geweldige avond gehad. De volgende dag zijn we vertrokken naar Bwagamoyo, een stadje vlakbij Dar. Dit is een vissersdorp met een rijke geschiedenis in slavernij en een bijzondere ‘Bob Marley achtige’ cultuur. Het was een paradijsje waar we het weekend in een hutje aan de zee hebben geslapen. We hebben echt genoten! Ons weekendje weg werd iets verlengd door het regenseizoen. De weg naar ons dorp was onder water gelopen, waardoor we nog twee dagen in Morogoro moesten blijven. Door het regenseizoen is het ook een steeds grotere opdracht geworden om zo nu en dan in het weekend naar Morogoro te komen. De wegen zijn erg slecht waardoor er minder busjes rijden, met als gevolg dat we drie uren in een 9persoons busje met 15 volwassenen, 5 kinderen en drie verse vissen zaten.
Afgelopen weekend zijn we in Morogoro de bergen in geweest. Echt prachtig!
Deze week gaan we nog wat dingen afronden in Turiani en dan vertrekken we vrijdag naar Zanzibar, waar ons reis gaat beginnen. Wel heel gek om alles weer in te pakken, ik heb hier al zo’n leventje en structuur opgebouwd. Maar toch wel erg veel zin in het reizen. Ik hoop mijn volgende blog vanaf het strand te kunnen posten.
Liefs!